Ciąg przewodów szynowych należy mocować na konstrukcjach wsporczych, które powinny zapewniać uzyskanie następujących minimalnych odległości:

• od ściany 1 m jeżeli skrzynki przyłączowe usytuowane są po obu stronach ciągu, lub 0,4 m jeżeli po jednej stronie ciągu i nie od strony ściany
• od sufitu 0,4 m.

Ponieważ elementy przewodu szynowego nie posiadają otworów do mocowania zatem konstrukcje wsporcze powinny zapewniać mocowanie elementów bez konieczności ich przykręcania.

Należy zwrócić uwagę, żeby konstrukcje mocujące przewodów szynowych były tak zaprojektowane, aby przewód nie mógł się przechylać na boki pod ciężarem skrzynek przyłączowych. Do mocowania elementów przewodu szynowego w poziomie należy stosować typowe konstrukcje wsporcze:

• WR - karta katalogowa nr 22 - przystosowana do mocowania na ścianach;
• ZR - karta katalogowa nr 21 - przystosowana do podwieszania na sufitach
• KO - karta katalogowa nr 20 - obejma mocująca przewód szynowy

Z uwagi na samonośność elementów przewodów szynowych odległość między najbliższymi konstrukcjami wsporczymi nie może przekraczać 3 m.

W przypadkach koniecznych można stosować konstrukcje wsporcze rozwiązane indywidualnie. Konstrukcje te powinny odpowiadać wymaganiom określonym w niniejszym opracowaniu.

Do zamocowania ciągu pionowego przewodu szynowego biegnącego przy ścianie należy przewidzieć odpowiednie konstrukcje wsporczo - mocujące rozmieszczone pionowo wzdłuż ciągu co min 3 m.

Podstawową konstrukcją wsporczą przewodów szynowych układanych w pionie jest konstrukcja uniwersalna. KU - karta katalogowa nr 23, która - w zależności od długości ułożenia przewodu szynowego od ściany - może być zabudowana bezpośrednio na ścianie lub należy zaprojektować dla zwiększenia odległości ciągu szynowego od ściany dodatkowe wysięgniki, do których konstrukcję należy przykręcić przy pomocy dwóch śrub M10. Zawsze jednak przewód szynowy w pionie musi być zamocowany na konstrukcji uniwersalnej typu KU.